ဂမီ ၻရႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္
ဂမီ ၻရဆိုေသာ စကားလံုးသည္ 'နက္ရွိဳင္းျခင္း' ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။ ဂမီ ၻရ ဟူေသာ နက္ရွိဳင္းမႈအနက္ နက္ရွိဳင္းတကာ့ အနက္ရွိဳင္းဆံုးသည္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသည့္ မဂ္ဥာဏ္၊
ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖစ္သည္။
ယေန႔လူအမ်ားယူဆေနသည့္ ဂမီ ၻရဆိုသည္က အယူေတာ္မဂၤလာဆိုသည့္ နိမိတ္
ဖတ္ပညာ ဓါတ္႐ိုက္ဓါတ္ဆင္၊ အင္းအိုင္လက္ဖြဲ႔၊ ဂါထာမႏ ၱရား၊ တေစ ၦၿပိတၱာ ဆိုသည့္ သဘာဝလြန္
ဝိဥာဏ္ေလာက၊ အိပ္မက္နိမိတ္ဖတ္မႈစသည္တို႔ျဖစ္သည္။ ယင္းဓါတ္႐ိုက္ဓါတ္ဆင္၊အင္းအိုင္လက္ဖြဲ႔
စသည္ကို ေရွးက ေလာကီပညာဟုေခၚသည္။
ေလာကီပညာဆို၍ ယေန႔ေခတ္ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္သင္ ဓါတုေဗဒ၊ ႐ူပေဗဒ၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ အတက္ပညာေတြကို ေျပာျခင္းမဟုတ္။ ေလာကီပညာ ဆိုသည္ကား ေလာကုတၱရာႏွင့္ ျခားနား၍ ေလာကီပညာဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ (၃၁)ဘံုဌာနကို ေလာကဟုေခၚသည္။
ေလာက+ဥတၱရာမို႔ ေလာကုတၱရာဟု ေခၚသည္။ ဥတၱရာက 'ေက်ာ္လြန္ျခင္း' ဟုအနက္ရွိေပရာ ေလာကု
တၱရာသည္။ 'ေလာကကို ေက်ာ္လြန္ျခင္း'ဟု အဓိပၸါယ္ရေလသည္။ အဘိဓမၼာ၌ နိဗၺာန္၏ လကၡဏာ(၂၁)ခ်က္တြင္ အမွတ္(၁၉)၌ ဂမီ ၻရကို နက္နဲေသာ တရားဟု အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုသည္။
ထို႔ေၾကာင့္အထက္ေဖာ္ျပပါ ဂမီ ၻရပညာမ်ားသည္ ေလာကီဂမီ ၻရပညာမ်ားသာျဖစ္သည္။ သိပၸံပညာႏွင့္လည္း စမ္းသပ္ၾကည့္၍ လံုးဝရသည္ မဟုတ္ေပရာ သိပၸံပညာလည္း မဟုတ္ျပန္ေပ။ သိပၸံ၏ အဓိက အေျခခံတရားသည္လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ျခင္း(Experiment)ျဖစ္သည္။
တေစ ၦ၊သူရဲ ဝိဥာဏ္ေလာကကို သိပၸံက စမ္းသပ္၍မရ။ အင္း၊အိုင္၊ လက္ဖြဲ႔၊ ဓါတ္ဆင္ဓါတ္႐ိုက္၊ လကၡဏာ၊ ေဗဒင္ကို သိပၸံပညာက စမ္းသပ္၍မရ၊ ဓါတ္လံုးထိုး၍ ေရႊျဖစ္သည္ကို ေအာင္ျမင္၍ ဝိဇၨာျဖစ္သြားသည္ကို သိပၸံပညာက မည္သို႔မွ် စမ္းသပ္၍ မရ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေလာကီ ဂမီ
ၻရ ဟုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ တင္ျပရေသာ္-
သိပၸံပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို မိုးႀကိဳးပစ္ခုိင္းေသာ္ အရင္က မရခဲ့၊ ယခုရသည္။ သို႔ေသာ္ သိပၸံပညာသည္ ကမာၻေျမႀကီးကို ပ်က္စီးေစေသာ အဓိကတရားခံျဖစ္သည္။ ဂမီ ၻရပညာျဖင့္ မိုးႀကိဳးပစ္၍ ရသည္ သို႔ေသာ္ ကမာၻေျမႀကီးကို မပ်က္စီးေစပါ။ ယံုမယံုမွာမူ သင့္အလိုတိုင္းသာ ရွိပါေစေတာ့။
မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္တြင္ သူေတာ္ငေတက သူရဲရွိသည့္ သစ္ပင္ကို ပ်ားဖေယာင္းႏွင့္ ဆင္ျဖဴဆင္မဲလုပ္ကြ်တ္ေတြေမွ်ာ့ေတြသံုး၍ မိုးႀကိဳးပစ္ေအာင္လုပ္သည္ဟု ဖတ္လိုက္ရသည္။ ခက္လွပါေသးသည္။ အလြယ္ဆံုးနည္းကာမိုးရြာခ်ိန္ ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္တာ ျဖစ္သည္။ ဒီနည္းကို ေရးသူသည္ ေအာက္လမ္းဆရာလည္းမဟုတ္၊ အထက္လမ္းဆရာလည္းမဟုတ္၊ အယူေတာ္
မဂၤလာဦးႏိုးမဟုတ္၊ အတုလဆရာေတာ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္မဟုတ္၊သိုက္သမိုင္းဝတၳဳေတြေေရးခဲ့သည့္ဆရာႀကီး ျမစၾကာမဟုတ္၊ ျမစက္ရွင္ မဟုတ္ပါ။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ စိုက္ပ်ိဳးေရးပညာျဖင့္(MMC)ဘြဲ႔ယူခဲ့
သူစာေရးဆရာ ပ်ဥ္းမနား အုန္းေမာင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာႀကီး ပ်ဥ္းမနားအုန္းေမာင္သည္ ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ၾကားဖူးနားဝရွိသည့္
အတိုင္း လက္ေတြ႔စမ္းသပ္လိုေပရာ မိုးရြာတုန္းတြင္းတူး၍ ငွက္ေပ်ာပင္ကို ေဇာက္ထိုးစိုက္သည္။ စိုက္ၿပီး
သူကေျပးသည္။ ယင္းငွက္ေပ်ာပင္ကို မိုးႀကိဳးပစ္ေလသည္။သူက အေျပးေကာင္း၍လြတ္ခဲ့သည္။ 'ေျပးႏိုင္
မွစမ္းပါ'ဟု ဆရာကဆို၏။ အသက္ႏွင့္ရင္းရေသာ ကိစၥျဖစ္သည္။
ငွက္ေပ်ာပင္ ေဇာက္ထိုးစိုက္၍ မိုးႀကိဳးပစ္သည္ကို သိပၸံပညာက မည္သို႔အဓိပၸါယ္ဖြင့္
မည္နည္း။ ျမန္မာအလိုအရ မိုးႀကိဳး-ငွက္ေပ်ာသည္ ကတ္ကင္းျဖစ္သည္။ ေရွးလူႀကီးမ်ားက လယ္ကြင္း
ေျပာင္ေျပာင္တြင္ မိုးရြာတုန္း ေကာက္စိုက္သူမ်ား မိုးႀကိဳးဒဏ္မွ ေဝးရန္ ခေမာက္ဆိုေသာ အေခၚအေဝၚ
ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္းကို တီထြင္ခဲ့သည္။
ကတ္ကင္းႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ လူငယ္မ်ားသဘာဝ ခ်စ္သူမ်ားတြႈ္ ကက္ကင္းနာမည္ျဖစ္
ေနက ရဲရဲဝံ့ဝ့ံ ယူခိုင္းလိုက္ပါ။ အိမ္ေထာင္ေရးခိုင္ၿမဲ၍ စီးပြားျဖစ္ထြန္းပါသည္။ ဥပမာ-ေမာင္ျမင့္စန္းႏွင့္ မ
စန္းျမင့္ ဆိုေသာ နာမည္မ်ိဳးျဖစ္သည္။
ကင္းသြားေနစဥ္ ေၾကးဖလားတီးက ကင္းေသသည္ဟု ၾကားဖူးသည္။ တစ္ရက္
တြင္ အိမ္ေရွ႕ကြက္လက္၌ ကင္းေျခမ်ားတစ္ေကာင္ သြားေနတာေတြ႔၍ ေရခ်ိဳးသည့္ ေၾကးဖလားႀကီး က
မန္းကတန္းေျပးယူကာ ဖလားကို သံေခ်ာင္းႏွင့္ေခါက္သည္။ ကင္းေျခမ်ားသည္ သြားေနရာမွ ရပ္သြားၿပီး
ေနာက္ တြန္႔တြန္႔ တြန္႔တြန္႔ႏွင့္ ေသသြားေတာ့သည္။ ကင္းကို လံုးဝမထိခဲ့ပါ။
ေျမာက္ပိုင္းမွာ တမာသီးခ်ိန္တြင္ ယင္ေကာင္ေပါသည္။ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ကို
ယပ္ေတာင္ႏွင့္ ႐ုိက္လိုက္ရာ ဖုတ္ခနဲျပဳတ္က်ၿပီး မလႈပ္ေတာ့ပါ။ မီးဖိုထဲက ျပာယူၿပီး ပံုလိုက္သည္။ ခဏ
ေနေတာ့ ယင္ေကာင္က လႈပ္လႈပ္ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ ထပ်ံသြားသည္။ ေနာက္တစ္ခါ ႏွစ္ေကာင္႐ိုက္သည္။
တစ္ေကာင္ကို ျပာပံု၍ တစ္ေကာင္ကို ျပာမပံုပဲထားၿပီး ေစာင့္ၾကည့္သည္။ ျပာပံုခံရသည့္ တစ္ေကာင္က ပ်ံ
သြားၿပီး ျပာမပံုေသာ အေကာင္ကမူ ျပန္မရွင္ပါ။ ဒါမ်ိဳး ႏွစ္ႀကိမ္၊ သံုးႀကိမ္ စမ္းခဲ့ဖူးသည္။
အခ်ိဳ႕ကိစၥတို႔တြင္ ျမန္မာတို႔ကို အယူသီးသည္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဟု ေျပာဆိုၾကသည္။
ထားပါ။ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ အခ်ိဳ႕က ပို၍အယူသီးသည္။ ထိုင္းလူမ်ိဳးဆယ္ေယာက္တြင္ ငါးေယာက္က
အႏ ၱရာယ္ကင္း လက္ဖြဲ႔ေတြကို လက္မွာ၊ လည္ပင္းမွာ ခ်ည္ထားၾကသည္။ တ႐ုတ္သည္လည္း အယူသီး
၏။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတို႔၏ တစ္၊ႏွစ္၊သံုး၊ေလး၊ငါး၊ေျခာက္၊ခြန္၊ရွစ္၊ကိုး သည္ အဓိပၸါယ္ကိုယ္စီရွိသည္။ တ႐ုတ္
လူမ်ိဳးတို႔သည္ 'ေလး' ဂဏန္းကို အလြန္ေၾကာက္သည္။ ေလးကို 'ဆစ္' ဟုေခၚသည္။ 'ေသ' ဆိုေသာ အဓိ
ပၸါယ္ႏွင့္ တူတူျဖစ္သည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံက '13' ဂဏန္းကို ေၾကာက္သလိုျဖစ္သည္။
ဒါေတြကို အတိုခ်ံဳ႕ထားျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ျခား အေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ခ်
န္ထား၏။ ေလာကတြင္ မသိႏိုင္သည့္ ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္။ တခ်ိဳ႕လည္း သူတို႔ ႏိုဗယ္ ဓါတုေဗဒ
ဆုရ၊ ႐ူပေဗဒဆုရ ပုဂၢိဳလ္ေတြလိုမ်ား ေအာက္ေမ့ေနလားမသိ သိပၸံ သိပၸံဆိုေသာ စကားကို တြင္တြင္သံုး၍
ဂမီ ၻရ ကိစၥေတြကို မ်က္စိမွိတ္ကာ ျငင္းၾကျပန္သည္။ လူတို႔၏ ဥာဏ္ျဖင့္ မေတြးေတာႏိုင္ေသာ အရာမ်ား
သည္ ကမာၻေလာကႀကီးတြင္ မ်ားစြာရွိသည္။ ဥပမာအားျဖင့္-ဘာျမဴျဒာႀတိဂံေဒသႏွင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံနားရွိ ဘာ
ျမဴဒါႀတိဂံေဒသကဲ႔သို႔ အသံမဲ့ဇုန္ တို႔ကို သိပၸံပညာရွင္ေတြ မေတြးေတာႏိုင္ပါ။
မ်က္စိမွိတ္ေခါင္းခါေနေသာ သူတို႔ကိုေတာ့ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏
'ဒင္းတို႔ဥာဏ္ တစ္ထြာတစ္မိုက္ကယ္ႏွင့္ ျငင္းဆိုရန္ အမိုက္ပါေပ့' ဆိုေသာ ေလးခ်ိဳးေလးကိုသာ ကြ်န္
ေတာ္ ကေတာ့ အမွတ္ရမိပါ၏။
သူရဇၨ မဂၢဇင္း၊ 2007ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ
No comments:
Post a Comment