သမန္အင္းေရၿပင္ကိုတိုးေဝွ့ၿပီးတိုက္ခတ္ေနေလရဲေကာင္မေလး
ရဲ့ဆံႏြယ္ေတြကိုေလေၿပေလးေတြကတိုက္ခက္ၾကည္စယ္ေနလိုက္တာညေနဆည္းဆာရဲ့အလွတရားကိုပိုၿပီး
ၿပည့္စံုေအာင္အနားသက္ေပးေနသလိုပဲ။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေကာင္မေလးကိုေက်ာေပးၿပီးကန္ေရၿပင္ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးဆီကစကားေၿပာသံထြက္လာတယ္...
''နင္...ငါ့ကိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားပါနဲ့လား....ငါနင့္ကိုဘယ္လိုမွစိတ္ထဲထားလို့မရဘူးဟ.....
သူငယ္ခ်င္းလိုပဲအခင္အမင္မပ်က္ဆက္ၿပီးေနေပးပါလားဟာေနာ္....ငါတစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး''
က်ြန္ေတာ့္အေရွ့မွာေဆြးေဆြးေလးေငးေနတဲ့ေကာင္မေလးကဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထားတဲ့စကားကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အတြက္မ်က္ဝန္းလွလွေလးတစ္ခ်က္ပင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့အံ့ၾသဝမ္းနည္းသြားတယ္ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ေလးကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးသနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ့ဘယ္ဘက္ပါးအေပၚမ်က္ရည္တစ္ေပါက္လိမ့္ၿပီးက်လာခဲ့တယ္....အဲ့ဒီေနာက္က်ြန္ေတာ့္ကိုလက္ညွိဳးလွလွေလးထိုးၿပီး.....,
''အဲ့ဒါဆိုနင့္ကိုငါပါေမာကၡနဲ့ေက်ာင္းသူေရးရာကိုသြားတိုင္မွာ''
'' ဟာ ''
''ဘာ...ဘာဆိုင္လို့လဲနင့္ကိုငါမခ်စ္နိုင္လို့စကားလံုးေၿပေၿပၿပစ္ၿပစ္နဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားဖို့ေၿပာတာကို''
'' မသိဘူး''
''နင္....အဲ့ဒီလိုေၿပာလိုက္တာဟာမိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ့အခ်စ္နဲ့သိကၡာကိုေစာ္ကားလိုက္တာပဲ
''
'' ၿမတ္စြာၿဖား''
'' ငါေက်ာင္းကၿပန္ရင္လည္းတရားရံုးနဲ့အမ်ိဳးသမီွးေရးရာမွာဝင္ၿပီးတိုင္ခ်က္ဖြင့္အံုးမွာပဲ''
'' ေအာင္မငီး ''
ေကာင္မေလးကငိုၿပီးမေၿပာမဆိုနဲ့ဘယ္ကဘယ္လိုရြာခ်လိုက္မွန္းမသိတဲ့မိုးေရထဲေၿပးထြက္သြားတယ္..
ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ......,
'' ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ''
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာလွ်က္စီးတစ္ခ်က္လက္လိုက္ၿပီးမိုးေရေတြထဲဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.......။
က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲမိုးေရေတြထဲမွာက်န္ခဲ့တယ္က်ြန္ေတာ့္အသည္းႏွလံုးေတြကေတာ့မိုးေရေတြနဲ့အတူငိုေနေလရဲ့....။
က်ြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုမိုးေရတစ္ခ်ိဳ့လာမွန္လို့အိပ္ယာကလန့္နိုးလာခဲ့တယ္။ေတာ္ပါေသးရဲ့အိမ္မက္မက္ေနလို့။ၿပတင္းေပါက္ေတြကိုလိုက္ပိတ္လိုက္ၿပီးလက္ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မနက္ငါးနာရီကိုလက္တံအတိုနဲ့အရွည္ကအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ့ညွြန္ၿပေနတယ္။
စာေရးစာပြဲေပၚမွာမင္းလူရဲ့''ပန္းေက်ာင္း''ဆိုတဲ့ဝတၱဳစာအုပ္ကေတာ့ေမွာက္ရက္ကေလးအိပ္ေနေလရဲ့
...ထိုင္ခံုေပၚမွာထိုင္ရင္းအိမ္မက္ကိုၿပန္ၿပီးစဥ္းစားလိုက္တယ္အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလးကိုသိလည္းမသိဘူးအၿပင္မွာၿမင္လည္းမၿမင္ဖူးဘူးလွတာကေတာ့အေတာ္ေလးလွတာဘယ့္နဲ့ေၾကာင္းမ်ားေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြမထားပါနဲ့မခ်စ္နိုင္ဘူးလို့မ်ားသြားေၿပာလိုက္ရပါလိမ့္...ေတာ္ေတာ္ေသာက္သံုးမက်တဲ့ငါ...ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အၿပစ္တင္ေနမိတယ္။
အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလးကိုလည္းအားလည္းအားနာေနမိတယ္ေနာက္တစ္ခါအိမ္မက္ထဲၾကံဳရင္
ေတာင္းပန္လိုက္မယ္ဆိုၿပီးတစ္ေယာက္တည္းၿပံဳးလိုက္မိတယ္။ထူးထူးၿခားၿခားအိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလး
ကိုဘာေၾကာင့္မ်ားမွတ္မိေနတာပါလိမ့္။
မနက္ၿဖန္ဆိုရင္ေက်ာင္းေတြၿပန္ဖြင့္ၿပီတကၠသိုလ္ရဲ့ဒုတိယႏွစ္ကိုတက္ရေတာ့မွာပါလားရက္ပီတာဆိုတဲ့စာရင္းထဲေတာင္ပါသြားၿပီ.....ဖရက္ရွာေလးေတြေတာ့လိုက္ေနာက္အံုးမွ။ၿပန္ၿပီးမအိပ္ခ်င္တာနဲ့ပဲကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ထိုင္ေရးမိတယ္....,ကဗ်ာနာမည္ကိုလည္း'' အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလး'' လို့ေပးလိုက္တယ္....။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလို
ၿဖစ္သြားခဲ့ရင္.....,
ေတာင္းပန္ပါတယ္
အိမ္မက္ထဲက
ေကာင္မေလးေရ.....,
မိုးဖြဲေလးေတြထဲ
ေၿပးထြက္သြားၿပီးမွ
အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္တဲ့လား....,
အိမ္မက္ဆံုလို့
လမ္းၾကံဳရင္
ေၿပာကူေပးပါလား.....,
အဲ့ဒီလို
ရက္စက္တက္တဲ့
အသည္းႏွလံုး
လံုးလံုးမရွိပါဘူးလို့ေလ.....။ ။ ။
တကၠသိုလ္ရဲ့အေငြ့အသက္ကဂ်ဴလိုင္လရဲ့မိုးသက္ေလေၿပေတြထဲမွာလက္ဆက္ေနေလရဲ့။ေရာင္စံု
ပန္းခင္းထဲေရာက္ရွိသြားသလိုပဲၿပာပန္းခက္သြားလာေနတဲ့ေက်ာင္းသူေတြနဲ့တကၠသိုလ္ရဲ့မနက္ခင္းေလး
ဟာကဗ်ာဆန္တဲ့အလွတရားေတြနဲ့ၿပီးၿပည့္စံုေနတယ္။ဘြဲ့ႏွင္းသဘင္ၾကီးကလည္းပညာနို့ရည္လာေသာက္တဲ့ရင္ေသြးေတြကိုၿပံဳးၿပံဳးၾကီးၾကည့္ေနတယ္။စိန္ပန္းပင္ၾကီးကလည္းေလတိုက္တိုင္းလက္ၿပီးႏွဳတ္ဆက္ေန
ေလရဲ့ေတာင္သမန္အင္းဘက္ကေလနုေအးေလးေတြနဲ့အရာရာဟာနုပ်ိဳေနတယ္။
ေက်ာင္းထဲမဝင္ေသးပဲကန္တင္းဘက္ကိုက်ြန္ေတာ္ထြက္ခဲ့တယ္ဒီအခ်ိန္ဟိုေကာင္ေတြတစ္ေခ်ာင္
ေခ်ာင္ထိုင္ၿပီးဖြန္ေၾကာင္ေနေလာက္ၿပီ
Friendလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ေမာင္ေမာင္မ်ိဳး(သူ့ကိုသူ
မသံုးလံုးက်န္းေက်သူ)ဆိုတဲ့ေကာင္ကလက္ေထာင္ၿပၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္လက္ဖက္ရည္ေပါ့ဆိမ့္တစ္ခြက္မွာၿပီဒီေကာင့္ကိုၾကည့္လိုက္တာေရသဘင္မ်က္မွန္အမဲၾကီးတပ္ၿပီးက်ြန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးၿပံဳးၾကီးစိုက္ၾကည့္ေနတာမေနတက္မထိုင္တက္ၿဖစ္ၿပီးေခါင္းငံု့ၿပီးမွဘာဆိုင္လို့လဲဆိုၿပီးၿပန္ၾကည့္ေတာ့သေကာင့္သားကမ်က္မွန္
အမဲၾကီးတပ္ၿပီးတစ္ဝိုင္းေက်ာ္ေလာက္ကေကာင္မေလးေတြကိုေဂၚကသိုင္ရွဳ့ေနတာဒီအခ်ိန္ဒီေကာင့္ေဘးကိုမိုးၾကိဳးအေတာင့္လိုက္ၿပစ္ရင္ေတာင္ရင္ခုန္မွာမဟုတ္ဘူးက်ြန္ေတာ္လည္းအၿမင္ကပ္လာတာနဲ့ေရွ့ၿခင္းေလးထဲကဆားႏွစ္ဇြန္းေလာက္ထည့္ၿပီးေမြွေပးလိုက္တယ္။
'' မင္းလက္ဖက္ရည္ၿမန္ၿမန္ေသာက္ၿပီးရင္အတန္းဘက္လစ္မယ္''
'' ဖြိီလ္း'' ''ဖလူး'' ''ဖူးးးး''
'' ငပြဲ...ဒါမင္းလက္ခ်က္မဟုတ္လား..''
''ဟာ....ဘာဆိုင္လို့လဲမင္းေတာင္ငါ့ကိုထိုင္ၾကည့္ေနေသးတာပဲ.....ငါေတာင္ေယာက္က်ၤား
ခ်င္းအဲ့သလိုၾကည့္တာမေနတက္လို့ေခါင္းငံု့ေနတာမင္းအၿမင္ပဲေလ''
''မင္းႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာေဗ်ာင္မၿငင္းနဲ့မင္းမလုပ္ရင္ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ''
'' ေအာ္ကဲ......လုပ္ရပါဘူးဆို''
''ဟေကာင္ႏွစ္ေကာင္ဘာၿဖစ္ေနတာလဲအၾကီးေကာင္လည္းေတာ္ေတာ့အငယ္ေကာင္လည္းတိတ္''
ခ်လ္းဆီးအသင္းကအနယ္လ္ကာရုပ္နဲ့ေက်ာ္ဇာနည္ဆိုတဲ့အေကာင္ငခူၿပံဳးၿပံဳးၿပံဳးၿပီးဝင္ထိုင္တယ္
''ေအးပါႏွပ္ခ်ိီးရာမင္းညီမကတစ္ေယာက္ထည္းဆိုေတာ့ဘယ္ေလာက္ပါ့မလဲမဟုတ္ဘူးလားေမာင္မ်ိဳးရာ''
''ေအးေပါ့...ဟုတ္တာေပါ့''
(ဒီေကာင္ကနို့ဆီလုပ္တာဆိုေတာ့က်ြန္ေတာ္ကႏွပ္ခ်ီးလို့ေခၚတာ)ဒီေကာင္လက္ဖက္ရည္မေသာက္ရပဲရင္ခံ
သြားတယ္.....''ငါလခြီးမငပြဲ--ပဲ''(ဒီေကာင္ေတြအားလံုးကက်ြန္ေတာ့္ကိုပြဲစားၾကီးလို့နာမည္ေၿပာင္ပဲေခၚတယ္)
က်ြန္ေတာ္တို့အတန္းဘက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္အတန္းတစ္ခုေရွ့မွာဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ကိုေတြ့တယ္ပံုစံေတြၾကည့္ရတာဖရက္ရွာေလးေတြနဲ့တူတယ္။မက်န္းေက်တယ္ဆိုတဲ့ေမာင္ေမာင္မ်ိဳးကအတင္းဝင္ေရာတယ္။
''ေဟ့ေကာင္ေတြေရွ့မွာၿပစ္မွတ္တစ္ခုေတြ့တယ္...မင္းတိုအေၿခအေနၾကည့္ၿပီးေဖာေရွာထည့္..မေဖာက္ၾကနဲ့ေနာ္''
''ဘာရွာေနတာလဲမသိဘူးဗ်ဒီကဖရက္ရွာေတြနဲ့တူတယ္ေၿပာၿပေပးေလကူညီလို့ရတာေပါ့''
အဲ့ဒီအထဲကခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးကေၿပာတယ္''ဟုတ္ကဲ့ညီမတို့ကဖရက္ရွာေတြပါဟိုေလသခ်ၤာအေဆာင္ကိုလိုက္ရွာေနတာဟိုကေၿပာလိုက္တာေတာ့ဒီဘက္မွာတဲ့ခုထက္ထိလည္းမေတြ့ေသးဘူး
သိရင္ေၿပာၿပေပးပါ့လား''
'' က်ြန္ေတာ္တို့ကလည္းသခ်ာၤေဆာင္ဘက္သြားမလို့ေလ''
''ဟယ္ဟုတ္လားအစ္ကိုတို့ကလည္းသခ်ာၤကေပါ့ဟုတ္လား'' မဟုတ္ဘူးဘူမိက''
''အဲ'' '' ဘူမိေဆာင္နဲ့သခ်ၤာေဆာင္ကနီးနီးေလးေပါ့ေနာ္''
က်ြန္ေတာ္ကလည္းဝင္ေထာက္ေပးလိုက္ပါတယ္ '' ဘာမွမဆိုင္ဘူးအေဝးၾကီးပဲ''
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေနာက္ဆံုးေကာင္မေလးရဲ့လြယ္အိပ္ေလးကိုသတိထားမိလိုက္တယ္ေခါင္းေလာင္းေလးေတြနဲ့
ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ့....ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးေတြေပါ့.....ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးဆီကရယ္သံလြင္လြင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္.....လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ၿပံဳးၿပီးေခါင္းေလးငံု့သြားတယ္....။
ငမ်ိဳးကက်ြန္ေတာ့္ကိုအသံတိတ္လွမ္းဆဲတယ္...''အဟဲဒီလိုပါအစ္ကိုတို့ကသခ်ၤာကသူငယ္ခ်င္းဆီသြားမလို့
...အဲ့ဒါလမ္းၾကံဳလိုက္ပို့မလို့ပါ''
'' ဟုတ္...ေက်းဇူးေနာ္....အစ္ကိုတို့ကရက္ပီတာေတြေပါ့''
ငမ်ိဳးက''ဟုတ္တယ္အစ္ကိုကေက်ာင္းမွာအပ္
ေပ်ာက္တာကအစသိတယ္.....ဟဲဟဲ''
''ဒီေကာင္ကေက်ာင္းဆင္းရင္ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာပလက္စတစ္တို့သံတိုသံစတို့လိုက္ေကာက္တာဆိုေတာ့
အပ္တင္မဟုတ္ဘူးသံတိုသံစေပ်ာက္တာကအစသိတယ္ ''
ေယာက္က်္ားၿဖစ္ၿပီးက်ြန္ေတာ့္ကိုမ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးတယ္...........ေက်ာ္ဇာနည္ကေတာ့ဂုတ္ဝဲနဲ့
ေကာင္မေလးကိုငမ္းေနတာနဲ့အသံကိုမထြက္ဘူးက်ြန္ေတာ္လည္းအၿမင္ကပ္တာနဲ့ဒီေကာင့္ခါးကိုလွမ္းတို့ၿပီး
'' အငယ္ဆံုးကေလးကဘယ္ႏွစ္တန္းေရာက္ၿပီလဲတဲ့''
''ဟင္.....သူငယ္တန္းေလ.....ဟာမဟုတ္
ပါဘူးငါကရည္းစားကိုမထားဖူးေသးတဲ့လူပ်ိဳကြ...ဟြန္း''
ဟဟ....အေရးထဲၾကံဳတုန္းေၾကာ္ၿငာဝင္သြားေသးတယ္
''ဒီကညီမေလးတို့နာမည္ကဘယ္လိုေခၚလည္းမသိဘူးအစ္ကို့နာမည္ကေမာင္ေမာင္မ်ိဳးတဲ့''
အလဲ့ တယ္သြက္ပါ့လား....ဒီေကာင္ကဒါမ်ိဳးက်ၿဖစ္တယ္...''သူ့နာမည္ကေက်ာ္ဇာနည္တဲ့''
ႏွပ္ခ်ီးကေကာ္လံေတြဘာေတြသပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္ၿပီးေခါင္းငံု့ၿပတယ္...ေၾကာင္ပကြာ
''ဒီေကာင့္နာမည္ကေတာ့ပြဲစားၾကီးတဲ့ဘူမိမွာေခြးကအစသိတယ္...ဟဲဟဲ''
ဒီေကာင္က်ြန္ေတာ့္ကိုအညိဳးေတြနဲ့ခ်ြတ္ၿပီ..မခ်ိၿပံဳးၿပံဳးၿပလိုက္ရတယ္.''နာမည္အရင္းကေတာ့ေမာင္သူရေပါ့
'' ဟုတ္''ခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးက''ညီမနာမည္ကနီလာေအာင္ပါ..ဂုတ္ဝဲေလးကိုညြွန္ၿပၿပီး...သူ့နာမည္
ကေတာ့ ေအးၿပည့္စံုတဲ့....ဆံပင္အရွည္ေလးနဲ့(ပန္းေခါင္းေလာင္း)ေလးကိုသူ့နာမည္ကဧပရယ္မိုးတဲ့ေလ......အားလံုးသခ်ၤာပထမႏွစ္''
''ခုလိုသိရတဲ့အတြက္ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာက်ြန္ေတာ္တို့လမ္းၾကံဳရင္လာလည္မယ္ေနာ္။။
အင္းဒီေကာင္ေတာ့သခ်ၤာေဆာင္ကိုဘူမိကေက်ာက္ေတြနဲ့လမ္းခင္းေတာ့မယ္နဲ့တူတယ္
''မပူနဲ့တရုပ္ၿပည္နဲ့ေတာင္ေခြးလမ္းေပါက္ေသးတာပဲဘူမိနဲ့သခ်ၤာဘာေဝးတာမွတ္လို့ဒီေကာင့္မ်က္နွာခဏခဏေတြ့ရလိမ့္မယ္''
ငမ်ိဳးက်ြန္ေတာ့္ကိုဂ်ိဳလွမ္းပစ္တယ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနလိုက္တယ္စိတ္ထဲကေတာ့မွတ္ပလားလို့ေၿပာလိုက္တယ္....''ဟဲ ဟဲ သြားမယ္ေနာ္ ''
က်ြန္ေတာ္ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးကိုလွမ္းအၾကည့္မွာစကၠန့္ဝက္ေလာက္အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားတယ္.....က်ြန္ေတာ့္ရင္ေတြၿငိမ့္ခနဲ့ခုန္သြားတယ္တစ္ကယ္ပါတစ္ခါမွဒီလိုရင္မခုန္ဘူးဘူးသူလည္းမ်က္နွာလြွဲၿပီးလွည့္ထြက္
သြားတယ္က်ြန္ေတာ္ရင္ထဲဟာသြားတယ္....
ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးေတြကအသည္းနွလံုးကိုပဲတင္လာခပ္သြားတယ္ဧပရယ္မိုးတဲ့လူနဲ့နာမည္နဲ့ကလည္းကဗ်ာဆန္ၿပီးလွတယ္သူ့ကိုဘယ္နားမွာမ်ားၿမင္ဘူးပါလိမ့္လို့စဥ္းစားလို့မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္ခုမွစၿမင္ဖူးတာကို
တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ၿမင္ဖူးမိခဲ့သလိုပဲ....။
''ငပြဲ...နိီလာေအာင္ကညိုေခ်ာေလးေနာ္.....ဟီးဟီး...ငါေတာ့ႏွစ္လံုးသံုးလံုးဂဏာန္းေမးရင္းနဲ့ခဏခဏသြား
မွာ'' ''ဟင္ ဘာမွလည္းဆိုင္ဘူး....ဘာလဲေကာင္မေလးကႏွစ္လံုးသံုးလံုးဒိုင္လား...ထင္ရဘူးေနာ္''
'' ဟာ....မင္းေတာ္ေတာ္ပိန္းတာပဲ....'' တိန္....ဗလိုင္ၾကီး
''သူကသခ်ၤာကဆိုေတာ့ႏွစ္လံုးသံုးလံုးတြက္တဲ့သီအိုရီေတြေဖာ္ၿမဴလာေတြဘာေတြသင္ရမွာေပါ့''
ေအာ္...အၾကံလည္းၾကီးပ..ေရြွဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္လိုက္ပံုမ်ားၾကည္ညိဳခ်င္စရာေကာင္းလိုက္တာ...ဗရုပ္
သုတ္ခအေတြးေတာ့ေတာ္ေတာ္ထြက္။
သူငယ္ခ်င္း ဖုန္းေက်ာ္ထက္ အားအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဗ်ာ
ရဲ့ဆံႏြယ္ေတြကိုေလေၿပေလးေတြကတိုက္ခက္ၾကည္စယ္ေနလိုက္တာညေနဆည္းဆာရဲ့အလွတရားကိုပိုၿပီး
ၿပည့္စံုေအာင္အနားသက္ေပးေနသလိုပဲ။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေကာင္မေလးကိုေက်ာေပးၿပီးကန္ေရၿပင္ကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလးဆီကစကားေၿပာသံထြက္လာတယ္...
''နင္...ငါ့ကိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားပါနဲ့လား....ငါနင့္ကိုဘယ္လိုမွစိတ္ထဲထားလို့မရဘူးဟ.....
သူငယ္ခ်င္းလိုပဲအခင္အမင္မပ်က္ဆက္ၿပီးေနေပးပါလားဟာေနာ္....ငါတစ္ကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး''
က်ြန္ေတာ့္အေရွ့မွာေဆြးေဆြးေလးေငးေနတဲ့ေကာင္မေလးကဘယ္လိုမွထင္မွတ္မထားတဲ့စကားကိုၾကားလိုက္ရတဲ့အတြက္မ်က္ဝန္းလွလွေလးတစ္ခ်က္ပင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေတာ့အံ့ၾသဝမ္းနည္းသြားတယ္ေက်ာင္းလြယ္အိပ္ေလးကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီးသနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ့ဘယ္ဘက္ပါးအေပၚမ်က္ရည္တစ္ေပါက္လိမ့္ၿပီးက်လာခဲ့တယ္....အဲ့ဒီေနာက္က်ြန္ေတာ့္ကိုလက္ညွိဳးလွလွေလးထိုးၿပီး.....,
''အဲ့ဒါဆိုနင့္ကိုငါပါေမာကၡနဲ့ေက်ာင္းသူေရးရာကိုသြားတိုင္မွာ''
'' ဟာ ''
''ဘာ...ဘာဆိုင္လို့လဲနင့္ကိုငါမခ်စ္နိုင္လို့စကားလံုးေၿပေၿပၿပစ္ၿပစ္နဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားဖို့ေၿပာတာကို''
'' မသိဘူး''
''နင္....အဲ့ဒီလိုေၿပာလိုက္တာဟာမိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ့အခ်စ္နဲ့သိကၡာကိုေစာ္ကားလိုက္တာပဲ
''
'' ၿမတ္စြာၿဖား''
'' ငါေက်ာင္းကၿပန္ရင္လည္းတရားရံုးနဲ့အမ်ိဳးသမီွးေရးရာမွာဝင္ၿပီးတိုင္ခ်က္ဖြင့္အံုးမွာပဲ''
'' ေအာင္မငီး ''
ေကာင္မေလးကငိုၿပီးမေၿပာမဆိုနဲ့ဘယ္ကဘယ္လိုရြာခ်လိုက္မွန္းမသိတဲ့မိုးေရထဲေၿပးထြက္သြားတယ္..
ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္မွ......,
'' ငါနင့္ကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ''
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာလွ်က္စီးတစ္ခ်က္လက္လိုက္ၿပီးမိုးေရေတြထဲဝင္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္.......။
က်ြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲမိုးေရေတြထဲမွာက်န္ခဲ့တယ္က်ြန္ေတာ့္အသည္းႏွလံုးေတြကေတာ့မိုးေရေတြနဲ့အတူငိုေနေလရဲ့....။
က်ြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုမိုးေရတစ္ခ်ိဳ့လာမွန္လို့အိပ္ယာကလန့္နိုးလာခဲ့တယ္။ေတာ္ပါေသးရဲ့အိမ္မက္မက္ေနလို့။ၿပတင္းေပါက္ေတြကိုလိုက္ပိတ္လိုက္ၿပီးလက္ကနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့မနက္ငါးနာရီကိုလက္တံအတိုနဲ့အရွည္ကအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ့ညွြန္ၿပေနတယ္။
စာေရးစာပြဲေပၚမွာမင္းလူရဲ့''ပန္းေက်ာင္း''ဆိုတဲ့ဝတၱဳစာအုပ္ကေတာ့ေမွာက္ရက္ကေလးအိပ္ေနေလရဲ့
...ထိုင္ခံုေပၚမွာထိုင္ရင္းအိမ္မက္ကိုၿပန္ၿပီးစဥ္းစားလိုက္တယ္အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလးကိုသိလည္းမသိဘူးအၿပင္မွာၿမင္လည္းမၿမင္ဖူးဘူးလွတာကေတာ့အေတာ္ေလးလွတာဘယ့္နဲ့ေၾကာင္းမ်ားေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြမထားပါနဲ့မခ်စ္နိုင္ဘူးလို့မ်ားသြားေၿပာလိုက္ရပါလိမ့္...ေတာ္ေတာ္ေသာက္သံုးမက်တဲ့ငါ...ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အၿပစ္တင္ေနမိတယ္။
အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလးကိုလည္းအားလည္းအားနာေနမိတယ္ေနာက္တစ္ခါအိမ္မက္ထဲၾကံဳရင္
ေတာင္းပန္လိုက္မယ္ဆိုၿပီးတစ္ေယာက္တည္းၿပံဳးလိုက္မိတယ္။ထူးထူးၿခားၿခားအိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလး
ကိုဘာေၾကာင့္မ်ားမွတ္မိေနတာပါလိမ့္။
မနက္ၿဖန္ဆိုရင္ေက်ာင္းေတြၿပန္ဖြင့္ၿပီတကၠသိုလ္ရဲ့ဒုတိယႏွစ္ကိုတက္ရေတာ့မွာပါလားရက္ပီတာဆိုတဲ့စာရင္းထဲေတာင္ပါသြားၿပီ.....ဖရက္ရွာေလးေတြေတာ့လိုက္ေနာက္အံုးမွ။ၿပန္ၿပီးမအိပ္ခ်င္တာနဲ့ပဲကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ထိုင္ေရးမိတယ္....,ကဗ်ာနာမည္ကိုလည္း'' အိမ္မက္ထဲကေကာင္မေလး'' လို့ေပးလိုက္တယ္....။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့သလို
ၿဖစ္သြားခဲ့ရင္.....,
ေတာင္းပန္ပါတယ္
အိမ္မက္ထဲက
ေကာင္မေလးေရ.....,
မိုးဖြဲေလးေတြထဲ
ေၿပးထြက္သြားၿပီးမွ
အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္တဲ့လား....,
အိမ္မက္ဆံုလို့
လမ္းၾကံဳရင္
ေၿပာကူေပးပါလား.....,
အဲ့ဒီလို
ရက္စက္တက္တဲ့
အသည္းႏွလံုး
လံုးလံုးမရွိပါဘူးလို့ေလ.....။ ။ ။
တကၠသိုလ္ရဲ့အေငြ့အသက္ကဂ်ဴလိုင္လရဲ့မိုးသက္ေလေၿပေတြထဲမွာလက္ဆက္ေနေလရဲ့။ေရာင္စံု
ပန္းခင္းထဲေရာက္ရွိသြားသလိုပဲၿပာပန္းခက္သြားလာေနတဲ့ေက်ာင္းသူေတြနဲ့တကၠသိုလ္ရဲ့မနက္ခင္းေလး
ဟာကဗ်ာဆန္တဲ့အလွတရားေတြနဲ့ၿပီးၿပည့္စံုေနတယ္။ဘြဲ့ႏွင္းသဘင္ၾကီးကလည္းပညာနို့ရည္လာေသာက္တဲ့ရင္ေသြးေတြကိုၿပံဳးၿပံဳးၾကီးၾကည့္ေနတယ္။စိန္ပန္းပင္ၾကီးကလည္းေလတိုက္တိုင္းလက္ၿပီးႏွဳတ္ဆက္ေန
ေလရဲ့ေတာင္သမန္အင္းဘက္ကေလနုေအးေလးေတြနဲ့အရာရာဟာနုပ်ိဳေနတယ္။
ေက်ာင္းထဲမဝင္ေသးပဲကန္တင္းဘက္ကိုက်ြန္ေတာ္ထြက္ခဲ့တယ္ဒီအခ်ိန္ဟိုေကာင္ေတြတစ္ေခ်ာင္
ေခ်ာင္ထိုင္ၿပီးဖြန္ေၾကာင္ေနေလာက္ၿပီ
Friendလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲေရာက္ေတာ့ေမာင္ေမာင္မ်ိဳး(သူ့ကိုသူ
မသံုးလံုးက်န္းေက်သူ)ဆိုတဲ့ေကာင္ကလက္ေထာင္ၿပၿပီးလွမ္းေခၚလိုက္တယ္လက္ဖက္ရည္ေပါ့ဆိမ့္တစ္ခြက္မွာၿပီဒီေကာင့္ကိုၾကည့္လိုက္တာေရသဘင္မ်က္မွန္အမဲၾကီးတပ္ၿပီးက်ြန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးၿပံဳးၾကီးစိုက္ၾကည့္ေနတာမေနတက္မထိုင္တက္ၿဖစ္ၿပီးေခါင္းငံု့ၿပီးမွဘာဆိုင္လို့လဲဆိုၿပီးၿပန္ၾကည့္ေတာ့သေကာင့္သားကမ်က္မွန္
အမဲၾကီးတပ္ၿပီးတစ္ဝိုင္းေက်ာ္ေလာက္ကေကာင္မေလးေတြကိုေဂၚကသိုင္ရွဳ့ေနတာဒီအခ်ိန္ဒီေကာင့္ေဘးကိုမိုးၾကိဳးအေတာင့္လိုက္ၿပစ္ရင္ေတာင္ရင္ခုန္မွာမဟုတ္ဘူးက်ြန္ေတာ္လည္းအၿမင္ကပ္လာတာနဲ့ေရွ့ၿခင္းေလးထဲကဆားႏွစ္ဇြန္းေလာက္ထည့္ၿပီးေမြွေပးလိုက္တယ္။
'' မင္းလက္ဖက္ရည္ၿမန္ၿမန္ေသာက္ၿပီးရင္အတန္းဘက္လစ္မယ္''
'' ဖြိီလ္း'' ''ဖလူး'' ''ဖူးးးး''
'' ငပြဲ...ဒါမင္းလက္ခ်က္မဟုတ္လား..''
''ဟာ....ဘာဆိုင္လို့လဲမင္းေတာင္ငါ့ကိုထိုင္ၾကည့္ေနေသးတာပဲ.....ငါေတာင္ေယာက္က်ၤား
ခ်င္းအဲ့သလိုၾကည့္တာမေနတက္လို့ေခါင္းငံု့ေနတာမင္းအၿမင္ပဲေလ''
''မင္းႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတာေဗ်ာင္မၿငင္းနဲ့မင္းမလုပ္ရင္ဘယ္သူလုပ္မွာလဲ''
'' ေအာ္ကဲ......လုပ္ရပါဘူးဆို''
''ဟေကာင္ႏွစ္ေကာင္ဘာၿဖစ္ေနတာလဲအၾကီးေကာင္လည္းေတာ္ေတာ့အငယ္ေကာင္လည္းတိတ္''
ခ်လ္းဆီးအသင္းကအနယ္လ္ကာရုပ္နဲ့ေက်ာ္ဇာနည္ဆိုတဲ့အေကာင္ငခူၿပံဳးၿပံဳးၿပံဳးၿပီးဝင္ထိုင္တယ္
''ေအးပါႏွပ္ခ်ိီးရာမင္းညီမကတစ္ေယာက္ထည္းဆိုေတာ့ဘယ္ေလာက္ပါ့မလဲမဟုတ္ဘူးလားေမာင္မ်ိဳးရာ''
''ေအးေပါ့...ဟုတ္တာေပါ့''
(ဒီေကာင္ကနို့ဆီလုပ္တာဆိုေတာ့က်ြန္ေတာ္ကႏွပ္ခ်ီးလို့ေခၚတာ)ဒီေကာင္လက္ဖက္ရည္မေသာက္ရပဲရင္ခံ
သြားတယ္.....''ငါလခြီးမငပြဲ--ပဲ''(ဒီေကာင္ေတြအားလံုးကက်ြန္ေတာ့္ကိုပြဲစားၾကီးလို့နာမည္ေၿပာင္ပဲေခၚတယ္)
က်ြန္ေတာ္တို့အတန္းဘက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္အတန္းတစ္ခုေရွ့မွာဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးသံုးေယာက္ကိုေတြ့တယ္ပံုစံေတြၾကည့္ရတာဖရက္ရွာေလးေတြနဲ့တူတယ္။မက်န္းေက်တယ္ဆိုတဲ့ေမာင္ေမာင္မ်ိဳးကအတင္းဝင္ေရာတယ္။
''ေဟ့ေကာင္ေတြေရွ့မွာၿပစ္မွတ္တစ္ခုေတြ့တယ္...မင္းတိုအေၿခအေနၾကည့္ၿပီးေဖာေရွာထည့္..မေဖာက္ၾကနဲ့ေနာ္''
''ဘာရွာေနတာလဲမသိဘူးဗ်ဒီကဖရက္ရွာေတြနဲ့တူတယ္ေၿပာၿပေပးေလကူညီလို့ရတာေပါ့''
အဲ့ဒီအထဲကခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးကေၿပာတယ္''ဟုတ္ကဲ့ညီမတို့ကဖရက္ရွာေတြပါဟိုေလသခ်ၤာအေဆာင္ကိုလိုက္ရွာေနတာဟိုကေၿပာလိုက္တာေတာ့ဒီဘက္မွာတဲ့ခုထက္ထိလည္းမေတြ့ေသးဘူး
သိရင္ေၿပာၿပေပးပါ့လား''
'' က်ြန္ေတာ္တို့ကလည္းသခ်ာၤေဆာင္ဘက္သြားမလို့ေလ''
''ဟယ္ဟုတ္လားအစ္ကိုတို့ကလည္းသခ်ာၤကေပါ့ဟုတ္လား'' မဟုတ္ဘူးဘူမိက''
''အဲ'' '' ဘူမိေဆာင္နဲ့သခ်ၤာေဆာင္ကနီးနီးေလးေပါ့ေနာ္''
က်ြန္ေတာ္ကလည္းဝင္ေထာက္ေပးလိုက္ပါတယ္ '' ဘာမွမဆိုင္ဘူးအေဝးၾကီးပဲ''
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေနာက္ဆံုးေကာင္မေလးရဲ့လြယ္အိပ္ေလးကိုသတိထားမိလိုက္တယ္ေခါင္းေလာင္းေလးေတြနဲ့
ပန္းပြင့္ေလးေတြနဲ့....ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးေတြေပါ့.....ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးဆီကရယ္သံလြင္လြင္ေလးၾကားလိုက္ရတယ္.....လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ၿပံဳးၿပီးေခါင္းေလးငံု့သြားတယ္....။
ငမ်ိဳးကက်ြန္ေတာ့္ကိုအသံတိတ္လွမ္းဆဲတယ္...''အဟဲဒီလိုပါအစ္ကိုတို့ကသခ်ၤာကသူငယ္ခ်င္းဆီသြားမလို့
...အဲ့ဒါလမ္းၾကံဳလိုက္ပို့မလို့ပါ''
'' ဟုတ္...ေက်းဇူးေနာ္....အစ္ကိုတို့ကရက္ပီတာေတြေပါ့''
ငမ်ိဳးက''ဟုတ္တယ္အစ္ကိုကေက်ာင္းမွာအပ္
ေပ်ာက္တာကအစသိတယ္.....ဟဲဟဲ''
''ဒီေကာင္ကေက်ာင္းဆင္းရင္ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာပလက္စတစ္တို့သံတိုသံစတို့လိုက္ေကာက္တာဆိုေတာ့
အပ္တင္မဟုတ္ဘူးသံတိုသံစေပ်ာက္တာကအစသိတယ္ ''
ေယာက္က်္ားၿဖစ္ၿပီးက်ြန္ေတာ့္ကိုမ်က္ေစာင္းလွမ္းထိုးတယ္...........ေက်ာ္ဇာနည္ကေတာ့ဂုတ္ဝဲနဲ့
ေကာင္မေလးကိုငမ္းေနတာနဲ့အသံကိုမထြက္ဘူးက်ြန္ေတာ္လည္းအၿမင္ကပ္တာနဲ့ဒီေကာင့္ခါးကိုလွမ္းတို့ၿပီး
'' အငယ္ဆံုးကေလးကဘယ္ႏွစ္တန္းေရာက္ၿပီလဲတဲ့''
''ဟင္.....သူငယ္တန္းေလ.....ဟာမဟုတ္
ပါဘူးငါကရည္းစားကိုမထားဖူးေသးတဲ့လူပ်ိဳကြ...ဟြန္း''
ဟဟ....အေရးထဲၾကံဳတုန္းေၾကာ္ၿငာဝင္သြားေသးတယ္
''ဒီကညီမေလးတို့နာမည္ကဘယ္လိုေခၚလည္းမသိဘူးအစ္ကို့နာမည္ကေမာင္ေမာင္မ်ိဳးတဲ့''
အလဲ့ တယ္သြက္ပါ့လား....ဒီေကာင္ကဒါမ်ိဳးက်ၿဖစ္တယ္...''သူ့နာမည္ကေက်ာ္ဇာနည္တဲ့''
ႏွပ္ခ်ီးကေကာ္လံေတြဘာေတြသပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္ၿပီးေခါင္းငံု့ၿပတယ္...ေၾကာင္ပကြာ
''ဒီေကာင့္နာမည္ကေတာ့ပြဲစားၾကီးတဲ့ဘူမိမွာေခြးကအစသိတယ္...ဟဲဟဲ''
ဒီေကာင္က်ြန္ေတာ့္ကိုအညိဳးေတြနဲ့ခ်ြတ္ၿပီ..မခ်ိၿပံဳးၿပံဳးၿပလိုက္ရတယ္.''နာမည္အရင္းကေတာ့ေမာင္သူရေပါ့
'' ဟုတ္''ခပ္သြက္သြက္ေကာင္မေလးက''ညီမနာမည္ကနီလာေအာင္ပါ..ဂုတ္ဝဲေလးကိုညြွန္ၿပၿပီး...သူ့နာမည္
ကေတာ့ ေအးၿပည့္စံုတဲ့....ဆံပင္အရွည္ေလးနဲ့(ပန္းေခါင္းေလာင္း)ေလးကိုသူ့နာမည္ကဧပရယ္မိုးတဲ့ေလ......အားလံုးသခ်ၤာပထမႏွစ္''
''ခုလိုသိရတဲ့အတြက္ဝမ္းသာတယ္ဗ်ာက်ြန္ေတာ္တို့လမ္းၾကံဳရင္လာလည္မယ္ေနာ္။။
အင္းဒီေကာင္ေတာ့သခ်ၤာေဆာင္ကိုဘူမိကေက်ာက္ေတြနဲ့လမ္းခင္းေတာ့မယ္နဲ့တူတယ္
''မပူနဲ့တရုပ္ၿပည္နဲ့ေတာင္ေခြးလမ္းေပါက္ေသးတာပဲဘူမိနဲ့သခ်ၤာဘာေဝးတာမွတ္လို့ဒီေကာင့္မ်က္နွာခဏခဏေတြ့ရလိမ့္မယ္''
ငမ်ိဳးက်ြန္ေတာ့္ကိုဂ်ိဳလွမ္းပစ္တယ္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္မသိခ်င္ေယာင္
ေဆာင္ေနလိုက္တယ္စိတ္ထဲကေတာ့မွတ္ပလားလို့ေၿပာလိုက္တယ္....''ဟဲ ဟဲ သြားမယ္ေနာ္ ''
က်ြန္ေတာ္ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးကိုလွမ္းအၾကည့္မွာစကၠန့္ဝက္ေလာက္အၾကည့္ခ်င္းဆံုသြားတယ္.....က်ြန္ေတာ့္ရင္ေတြၿငိမ့္ခနဲ့ခုန္သြားတယ္တစ္ကယ္ပါတစ္ခါမွဒီလိုရင္မခုန္ဘူးဘူးသူလည္းမ်က္နွာလြွဲၿပီးလွည့္ထြက္
သြားတယ္က်ြန္ေတာ္ရင္ထဲဟာသြားတယ္....
ပန္းေခါင္းေလာင္းေလးေတြကအသည္းနွလံုးကိုပဲတင္လာခပ္သြားတယ္ဧပရယ္မိုးတဲ့လူနဲ့နာမည္နဲ့ကလည္းကဗ်ာဆန္ၿပီးလွတယ္သူ့ကိုဘယ္နားမွာမ်ားၿမင္ဘူးပါလိမ့္လို့စဥ္းစားလို့မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္ခုမွစၿမင္ဖူးတာကို
တစ္ေနရာရာမွာေတာ့ၿမင္ဖူးမိခဲ့သလိုပဲ....။
''ငပြဲ...နိီလာေအာင္ကညိုေခ်ာေလးေနာ္.....ဟီးဟီး...ငါေတာ့ႏွစ္လံုးသံုးလံုးဂဏာန္းေမးရင္းနဲ့ခဏခဏသြား
မွာ'' ''ဟင္ ဘာမွလည္းဆိုင္ဘူး....ဘာလဲေကာင္မေလးကႏွစ္လံုးသံုးလံုးဒိုင္လား...ထင္ရဘူးေနာ္''
'' ဟာ....မင္းေတာ္ေတာ္ပိန္းတာပဲ....'' တိန္....ဗလိုင္ၾကီး
''သူကသခ်ၤာကဆိုေတာ့ႏွစ္လံုးသံုးလံုးတြက္တဲ့သီအိုရီေတြေဖာ္ၿမဴလာေတြဘာေတြသင္ရမွာေပါ့''
ေအာ္...အၾကံလည္းၾကီးပ..ေရြွဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္လိုက္ပံုမ်ားၾကည္ညိဳခ်င္စရာေကာင္းလိုက္တာ...ဗရုပ္
သုတ္ခအေတြးေတာ့ေတာ္ေတာ္ထြက္။
သူငယ္ခ်င္း ဖုန္းေက်ာ္ထက္ အားအထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဗ်ာ
No comments:
Post a Comment