ဒီေန႔ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေခၚဘဲ တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာခဲ့ပါသည္။
သူတို႔ကိုလည္း အားနာေနပါသည္။ ဘယ္ကိုသြားရင္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားရင္းနဲ႔
သူနဲ႕စေတြ႔ခဲ့ေသာ ေနရာကိုပဲ သြားရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါသည္။
တစ္ကယ္ေရာက္သြားေတာ့ ထိုေနရာတြင္ ဘုရားပြဲျဖစ္ေနၿပီး
ဆိုင္ခန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေနပါေတာ့သည္။ တစ္ခ်ိန္က ေတြ႔ခဲ့ေသာ
နတ္သမီးေၾကြေဗဒင္ ကို လိုက္ရွာေနမိပါသည္။ စိတ္ထဲမွလည္း
ဒီေလာက္ဆိုင္ေတြအမ်ားႀကီးၾကားထဲမွာကြာ..
ဘယ္လိုရွာရပါ့မလဲ…ကိုယ္ကေတြ႔ခ်င္သူဆိုေတာ့လည္း
ေတြ႕ေအာင္ရွာရမွာေပါ့ေလ..ဟုေတြးၿပီး ရွာရပါေတာ့သည္။ (မွတ္ခ်က္-
အဆိုပါေနရာသည္ ေျမာက္ဥကၠလာၿမိဳ႕နယ္ရွိ မယ္လမုေစတီေတာ္ႀကီး အနီးရွိ
ဘုရားေရွ႕မွတ္တိုင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ)
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရွာရင္း ရွာရင္းနဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရေတာ့…
နတ္သမီး
တားေရာ့ေဗဒင္
တစ္ႀကိမ္ေမး (၅၀၀) က်ပ္
ယံုၾကည္အားကိုးမွ ေမးပါ။
လို႔ ေတြ႔လိုက္ရၿပီး ဆိုင္ခန္းေလးႏွင့္ ျဖစ္ေနပါသည္။ ဆိုင္ခန္းေလး
တည္ေဆာင္ထားပံုကလည္း ေရွးေခတ္ဂ်စ္ပစီေတြ ေဗဒင္ ေဟာတဲ့အခန္းေလးလို
ျဖစ္ေနပါသည္။ ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား ဟူေသာ စိတ္ကလည္း ၀င္ေနပါသည္။
၀င္ၾကည့္မယ္ေလ ဟု စိတ္ထဲေတြးၿပီးမွ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဟုလည္း
ထပ္ေတြးမိျပန္ပါသည္။
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ခ်က္ျခင္းေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေတြ႔ပါ။ အသံေပးမွျဖစ္မယ္ဟု
ေတြးၿပီး..
"ေဗဒင္ေဟာခ်င္လို႔ပါ။ ဆရာရွိပါသလား"
"ဆရာ မရွိပါဘူး။ ဆရာမပဲ ရွိတယ္။"
"ဒါဆို ေဗဒင္ေဟာလို႔ရလား"
"မရဘူး..ဆရာမ အနားယူခ်ိန္ပါ။ ေန႔လည္ (၂) နာရီမွ လာခဲ့ပါ။"
ဟုေသာ အသံကိုလည္း ၾကားလိုက္ရၿပီး ခပ္၀၀ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ေယာက္
ထြက္လာပါသည္။ နတ္သမီးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ နတ္ထိန္းႀကီးလားေတာ့ မသိပါ။
ေလသံမာလိုက္တဲ့ နတ္ထိန္းႀကီးပဲ..ဟုလည္း ေတြးမိပါသည္။
အဲ့ဒါနဲ႔ လိပ္ဥတူးမရတဲ့တူတူ ဘုရားသြားဖူးမယ္လို႔ ေတြးၿပီး ဘုရားထဲသို႔
ေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါသည္။ ဘုရားကိုေတာ့
အားနာမိပါသည္။ဘုရားေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ေတာ့…
ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါဘုရား..ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ေမာဟအမိုက္ႏြံ႕ထဲတြင္
ေပ်ာ္၀င္ေနပါသျဖင့္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ေရာက္ေနေသာ္လည္း
ၿငိမ္းေအးမႈအရသာ သႏၱိသုခကို ခံစား၍ မရႏိုင္ေသးပါသျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္
ေတာ္မူပါဘုရား။
ဟုသာ..ေတာင္းပန္မိပါေတာ့သည္။ ဟူး….နတ္သမီးေရ…ငါလည္း ရူးခ်င္ေနပါတယ္..။
အင္း..မင္းဟာ..နတ္သမီးမွ ဟုတ္ပါေလစ..နတ္ဖုရားမမ်ား ျဖစ္ေနေရာ့သလား..။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပေတၿပီး ေန႔လည္ (၂)နာရိထိုးေအာင္ ေစာင့္ေနရပါေတာ့သည္။
စိတ္ထဲမွာလည္း သူမွသူလို႔ ထင္ျမင္ေနမိပါသည္။
တစ္ကယ္မဟုတ္ရင္..ကၽြန္ေတာ္လည္း ရင္ေမာရတာနဲ႔ ေသႏိုင္ပါသည္။ နေဘးမွ
ျဖတ္ေလွ်ာက္ သြားေသာ အရူးႀကီးတစ္ေယာက္ကလည္း
"တဏွာေတြကို ျဖတ္ၾက ျဖတ္ၾက..။ သံသရာမွာျပန္ပါလာမယ္။ အခုကတည္းက ရေအာင္ျဖတ္"
ဟု ေအာ္ေနရာ..ကၽြန္ေတာ့္ကိုမ်ား ေျပာေနေရာ့သလားဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။ ေနလည့္
(၂) နာရီထိုးရန္လည္း ၁၅မိနစ္သာလိုပါေတာ့သည္။ လမ္းကို
ျဖည္းျဖည္းေလွ်ာက္သြားမယ္ေလ..ဟုေတြးၿပီး ထထြက္လာပါသည္။
ဆိုင္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ အခန္း၀မွာလူမ်ားစြာ ေတြ႕ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
အခန္းထဲ၀င္မလို႔ လုပ္ေန တုန္းမွာ အေပါက္၀နားက အမ်ိဳးသမီးမ်ားက
တန္းစီပါ..တံုကင္ယူပါ ဟု ၀ိုင္းေအာ္ပါေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
ျပာျပာသလဲႏွင့္
"ဟုတ္ကဲ့ပါ။ယူပါ့မယ္"
လို႔ေျပာၿပီး အေပါက္၀က ၀၀ႏွင့္ နတ္ထိန္းႀကီးထံမွာ
တံုကင္ေတာင္းယူရပါေတာ့သည္။ နံပါတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့
(၂၄)….စိတ္ညစ္သြားပါသည္။ ေဗဒင္ေမးခ်င္သူေတြ အဲ့ေလာက္ပဲ မ်ားသလားဗ်ာ..ဟု
ၿငိဳျငင္မိပါသည္။ စိတ္ထဲမွလည္း အေစာႀကီးေရာက္တုန္းကေတာ့ ငါ့ကို
တံုကင္မေပးဘူး လို႔ေတြးၿပီး နတ္ထိန္းမႀကီးကို စိတ္ထဲမွ က်ိန္ဆဲမိပါသည္။
"စိတ္ပုတ္ စိတ္ယုတ္ႀကီး..ဂုတ္စာမႀကီး။ နတ္သမီးေရာင္ေၾကာင့္
နတ္ထိန္းေျပာင္ေနတာ..ဟြန္း"
ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ေစာင့္ေနရပါသည္။ ၁နာရီေက်ာ္ၾကာေတာ့မွ…
"တံုကင္နံပါတ္ - ၂၄ ၀င္လို႔ရပါၿပီ။"
"ဟားးးးးးးးး ငါ့အလွည့္ေရာက္ၿပီကြ"
အခန္းထဲသို႔ အားရ၀မ္းသာ၀င္ေနေသာ ကၽြန္ေတာ့္ပံုကိုၾကည့္ကာ ေဘးမွ
အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၾကပါသည္။
အေရးစိုက္စရာမလိုပါ..။ နတ္သမီးႏွင့္ေတြဖို႔သာ လိုအပ္ပါသည္။
အခန္းထဲေရာက္သြားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ နတ္သမီး ဟုတ္ေနပါသည္။
သူမကေတာ့ တည္ၿငိမ္ေသာ မ်က္ႏွာထားႏွင့္..လက္တစ္ဖက္ကို ဆန္႔တန္းရင္း..
"ထိုင္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့.."
"ဘာေမးခ်င္တာလဲ..ေျပာပါ။"
"ဟိုေလ..နတ္သမီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔..အဲ့ဒါ ေတြ႔ခြင့္ရမလား..သိခ်င္လို႔ပါ။"
"ကဒ္ခ်ိဳးလိုက္ပါ။"
"ဗ်ာ..နတ္သမီးနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ ကဒ္ခ်ိဳးရဦးမွာလား။"
"ဒါကေတာ့ တားေရာ့ရဲ႕အလိုေတာ္အတိုင္းပါပဲ"
"ဟင္…ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္အတိုင္းလည္း မဟုတ္ဘူး။ဘယ္လိုႀကီးလဲ"
"ကဲ..ရွင္ တားေရာ့ေမးမလို႔လာတာမဟုတ္ဘူးလား။"
"မဟုတ္ဘူး..။နတ္သမီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္လို႔ လာတာ..။ခင္ဗ်ား..မွ ခင္ဗ်ားအစစ္.ဟုတ္တယ္။"
ထိုအခါ နတ္သမီးက စိတ္မရွည္ေသာ အသံႏွင့္ …
"တားေရာ့ေမးဖို႔လာတာမဟုတ္ရင္ျပန္ေတာ့.."
"မ..မ ..မဟုတ္ပါဘူး။ ေမးမလို႔လာတာပါ။"
"ဒါဆိုေမး"
"ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေန႔မွာ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရမလဲ။ကၽြန္ေတာ္
ကဒ္ခ်ိဳးလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္"
လက္က ကဒ္ေတြကို ကိုင္မလို႔လုပ္ေနစဥ္..
"ေနဦး"
"ရွင္ေမးတာ မတိက်ဘူး။ ရွင့္မွာ ခ်စ္ရမယ့္သူရွိလို႔လား"
"ရွိတယ္..ခင္ဗ်ားပဲ..။"
"ရွင္ ထြက္သြားေတာ့"
ဟူေသာ စကားအဆံုးမွာ နတ္ထိန္းႀကီးက လာေရာက္ဆြဲေခၚသြားပါသည္။
ေတာ္ေတာ္သန္တဲ့ဟာမႀကီးပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ႏွင့္
အျပင္ေရာက္သြားပါေတာ့သည္။
အျပင္ေရာက္သြားေတာ့ အားလံုးက ၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
နည္းနည္းရွက္လာပါသည္။ စိတ္ထဲ ေတာ့ သိပ္မေက်နပ္ပါ။ မေတြ႔ရမခ်င္း မျပန္ဟု
စိတ္ထဲမွာေတြးၿပီး လူအားလံုးကုန္ေအာင္ ေစာင့္ေနပါေတာ့သည္။လူ အားလံုး
ကုန္ေတာ့ ည (၁၁)နာရီေက်ာ္ေနပါၿပီ။
လူကုန္ေတာ့ မေျပာမဆို ကၽြန္ေတာ္ ၀င္လိုက္ပါသည္။ နတ္သမီး
လို႔ေခၚလိုက္ေတာ့ ဆက္ကနဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္ ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ေတာ့
သူမက
"ထိုင္ပါ..အျပင္မွာရွိေနမွန္း ကၽြန္မသိပါတယ္"
"သိမွေပါ့..ခင္ဗ်ားက နတ္သမီးပဲကိုးဗ်။"
"မဟုတ္ပါဘူး။ မွားေနၿပီ။ ႀကီးႀကီးကေျပာထားလို႔သိေနတာပါ။"
"ခင္မ်ား သိေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။"
"ေနရာတကာ သိေနရေအာင္ နတ္မ်က္စိမွ မရွိတာ.."
"မေျပာပဲ သိေနတာမဟုတ္ဘူးလား။"
"ကၽြန္မက ေဗဒင္ဆရာမပါ။ နတ္မ်က္စိပညာရွင္မဟုတ္ဘူး။ ရွင္ဘာလို႔
ကၽြန္မကိုလာေႏွာက္ယွက္ေနတာလဲ"
"မေႏွာက္ယွက္ပါဘူး။ က်န္ေသးတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုလာေတာင္းတာ.."
"ဘယ္တုန္းကလဲ"
"လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္လေက်ာ္ေလာက္ကေလ..ေဒၚနတ္သမီးက ေၾကြေဗဒင္ေဟာတုန္းကေလ..။
(၃)ခြန္း ၅၀၀ ဆိုတုန္းကေလ.။ကၽြန္ေတာ္က ၅၀၀ ေပးၿပီးေမးတာ (၂)
ခြန္းပဲေျဖၿပီး တစ္ခြန္းကို အေၾကြးခ်န္သြားၿပီး
ေနာက္တစ္ေခါက္မွေမးဆိုလို႔ လာေမးတာေလ.."
"ေသခ်ာတယ္..ရွင္လူမွားေနၿပီ။ကၽြန္မ တစ္ခါမွ ေၾကြေဗဒင္ မေဟာဖူးဘူး။"
"ဟာဗ်ာ..ခင္ဗ်ား မညာပါနဲ႔။ကၽြန္ေတာ္ ဒီရုပ္ဒီမ်က္ႏွာကို မွတ္မိပါတယ္။"
"ဘယ္နားမွာေတြ႔ခဲ့တာလဲ"
"ဟာဗ်ာ…ဟိုးေရွ႕နားက မွတ္တိုင္ေဘးနားက စာၾကည့္တိုက္ေလးေရွ႕မွာေလ.."
"အင္း..ကၽြန္မ သိၿပီ။ အဲ့ဒါ ကၽြန္မေတာ့မဟုတ္ဘူး။ဒါေပမယ့္ က်န္ခဲ့တဲ့
အေၾကြး တစ္ခြန္းကို ကၽြန္မေျဖေပးမယ္"
"ရွင္ ေမးခ်င္တာေမးပါ"
ဆိုၿပီးေတာ့ တားေရာ့ကဒ္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ျဖန္႔ခင္းလိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ကဒ္တစ္ကဒ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး သူမေရွ႕သို႔ခ်ထားကာ…
"စိတ္မဆိုးပါနဲ႔..အဲ့တုန္းကေတြ႕ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူျဖစ္လာမယ့္သူလား။
သိခ်င္တယ္။ ဟုတ္၊မဟုတ္ေပါ့"
ကဒ္ကို လွန္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူမက..တစ္ခြန္းတည္းေျပာလိုက္ပါသည္။
"ဟုတ္တယ္..ျဖစ္လာမယ့္သူ။ ဒါေပမယ့္ အခုရွင္ျပန္ေတာ့။"
လွိဳက္ကနဲ ေပ်ာ္ရႊင္သြားပါသည္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမေတာ့
မရွင္းလင္းပါ။ ထပ္ေမးရန္ ႀကိဳးစားေနစဥ္မွာ..
"ဒီေန႔အတြက္ ကၽြန္မနားလိုက္ၿပီ။ ကၽြန္မပင္ပန္းေနၿပီ။ ရွင္ ျပန္ပါေတာ့။"
အခန္း (၁၄)
တစ္ခုခုေတာ့ လြဲေခ်ာ္ေနသလိုခံစားရပါသည္။ နတ္သမီးနဲ႔ ေဗဒင္္ဆရာမေလးနဲ႕က
အတူတူလား.. တစ္ေယာက္စီလား..။ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အူတူတူျဖစ္ေနပါၿပိ။
အေၾကြးကိုက်ေတာ့လည္း ျပန္ဆပ္တယ္။ သူမဟုတ္ဘူး လည္းေျပာတယ္။
အရင္ကေတြ႔ခဲ့တဲ့သူက သူမဟုတ္ရင္…..ဘယ္သူလဲ..။ ဘာေၾကာင့္ တားေရာ့ဆရာမေလးက
ေျဖေပးတာလဲ…။
ဆက္စပ္မႈ တစ္ခုခုေတာ့ရွိရမည္။
(၁) ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာ..နတ္သမီး
(၂) တားေရာ့ေဟာေသာ နတ္သမီး
(၃) ဖုန္းထဲက နတ္သမီး…
နတ္သမီးေတြ မ်ားလိုက္တာေနာ္..။ငါလည္း ေကာင္းကင္ဘံုမွာ
ဗိမၼာန္ထြန္းေနၿပီလားမသိဘူး။ စိတ္ညစ္လိုက္တာ..။ ဖုန္းထဲကနတ္သမီးက
ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာ နတ္သမီးကို သိသည္။ တားေရာ့ေဟာေသာ နတ္သမီးကလည္း ေၾကြေဗဒင္
ေဟာေသာ နတ္သမီးကို သိသည္။ ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာ နတ္သမီး ႏွင့္
တားေရာ့ေဟာေသာနတ္သမီးမ်ားကေတာ့ ဖုန္းထဲက နတ္သမီးကိုမသိပါ။ ဖုန္းထဲက
နတ္သမီးက်ေတာ့ ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာနတ္သမီးကိုေရာ..တားေရာ့ေဟာေသာ
နတ္သမီးကိုေရာ..သိေနသည္။
ဖုန္းထဲကနတ္သမီးကိုလည္း ရွာေဖြလို႔မရေသးပါ။ ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာနတ္သမီး
ေပ်ာက္ေနသည္။ အခုေတြ႔ရတာ က တားေရာ့ေဟာေသာနတ္သမီး…။ ခ်စ္သူ ျဖစ္လာမည့္သူက
ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာ နတ္သမီး။
ဘာေတြလဲေတာ့ မသိပါ..။ ရႈတ္ရွက္ခက္ေနပါသည္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ တိုင္ပတ္ရင္း ရြာလည္ ေနပါသည္။ အပြဲပြဲႏြဲလာသမွ်
ဒီတစ္ပြဲေတာ့ ကြဲၿပီထင္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္လာေသာ လမ္းမွာ စိတ္ပါလက္ပါႀကီးကို ဟစ္ေအာ္လိုက္ပါသည္။
ဖုန္း - တား - ေၾကြ
ၿပီးေတာ့မွ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေအာ္ရင္းေတြးလိုက္ပါသည္။
ဖုန္းထားတာေတြ…တားျမစ္တယ္…နတ္သမီးရယ္ ေၾကြပါေတာ့..။ ေမွာ္ဆရာ ရူးေနၿပီ။
ေမွာ္ဆရာေလး ရူးေနၿပီ….နတ္သမီးနဲ႔ေတြ႔ခ်င္သည္။
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားေရာ..ေဖေဖႏွင့္ေမေမ တို႔ပါ
မအိပ္ေသးဘဲ ေစာင့္ေနၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေတြ႔လိုက္ေတာ့ အေမက
၀မ္းသာစြာ မ်က္ရည္က်ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက စိတ္ပူစြာေမးပါသည္။အေဖကေတာ့
အနည္းငယ္ဆူၿပီး အိမ္ထဲ၀င္သြားပါသည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ပန္းၿခံေလးထဲရွိ ခံုတန္းေလးေပၚသို႔ ဆြဲေခၚသြားၿပီး
တစ္ေနကုန္ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ ေမးၾကပါ ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း
ေတြ႔ခဲ့သမွ်..ႀကံဳခဲ့သမွ်ကို ရွင္းျပလိုက္ရာ….သံုးေယာက္စလံုး
နားေတြ..မ်က္စိေတြ လည္ကုန္ ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုလည္း အရူးကို
၀ိုင္းၾကည့္သလို ၾကည့္ေနၾကပါသည္။
အဲ့ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္စလံုး
အိမ္မျပန္ၾကေတာ့ပဲ..ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္ၾကပါေတာ့သည္။ထိုညတြင္
သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္စလံုး တက္ညီလက္ညီ ဆိုေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့
နတ္သမီးပံုျပင္ သီခ်င္းျဖစ္ပါသည္။
ပံုေျပာေကာင္းေသာ နတ္သမီး
ဟား..ဟုတ္ၿပီ..အသံ။ ဟုတ္တယ္..အသံ။ ဖုန္းထဲက အသံႏွင့္ တားေရာ့ေဟာေသာ
ေဗဒင္ဆရာမအသံ..။ တစ္ခ်ိန္ တုန္းကၾကားခဲ့ရေသာ..ေၾကြေဗဒင္ေဟာေသာ နတ္သမီး
အသံ..။ ဘယ္အသံေတြက တူေနလဲ..ျပန္ဆန္းစစ္ရပါမည္။
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အားရ၀မ္းသာေျပာလိုက္ေတာ့ အားလံုးက တက္ညီလက္ညီပါပဲ…
" အဲ့ဒီအသံကို မၾကားရမခ်င္း မင္းအိမ္ကေနမျပန္ေတာ့ဘူး "
" ေသၿပီ ဆရာ "
" ဟား ဟား ဟား ။ေပ်ာ္တယ္ေဟ့။ "
အဲ့ဒီညက အိပ္မရပါ..။ ဖုန္းလည္းမလာပါ..။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေတာ့
တစ္ခုၿပိးတစ္ခု ေမးေနပါေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ့္က်ရံႈးခန္းကို ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ေနရတာ မသက္သာလိုက္တာ..။
အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေမးခဲ့ဖူးေသာ USER ေတြသာျမင္ရင္..အံ့ၾသသြားမလားဘဲ။
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မရေအာင္ကို ငယ္ေဖာ္ေတြက ေႏွာက္ယွက္ေနပါေတာ့သည္။
၀ဋ္ရွိသေရြ႕ေတာ့ခံရဦးမွာေပါ့ေလ..။
နတ္သမီး..ေရ.ငါေတာ့ ဒုကၡေတြ႔ေနၿပီ…. နင္ဘာေတြလုပ္ေနလဲဟင္..။
အခန္း (၁၅)
မဂၤလာပါ..။ ဒီတစ္ပတ္တာ၀န္က်တဲ့ ကိုကိုေမွာ္ဆရာေလး နတ္သမီးရွာပံုေတာ္
ဖြင့္ေနပါသျဖင့္ လာေရာက္ လက္ခံ ေတြ႔ဆံုႏိုင္ျခင္း မရွိတာကို
သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးေစလိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ..။ ေမးခြန္းမ်ားကိုေတာ့ အရင္အတိုင္း
ေမးျမန္းထား ႏိုင္ၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ
ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးပါမယ္..ခင္ဗ်ာ..။
ဒီေန႕လက္ခံေတြ႔ဆံုေျပာၾကားေပးမည့္သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္..တင့္ဆန္း၊ မင္းကို
ႏွင့္ ေက်ာ္စြာ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေမးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ကိုကိုေမွာ္ဆရာေလး
အမည္ျဖင့္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
မင္းေက်ာ္ႏိုင္။ ။ မဂၤလာပါ..အကိုတို႔။ ဆရာေမွာ္
ေမွာ္ရံုေတာထဲ၀င္သြားတာလားခင္ဗ်ာ..။
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။
ဟုတ္ပါတယ္..။ေမွာ္ရံုေတာထဲမွာနတ္သမီးဖမ္းစားမႈကိုခံေနရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လည္း မကူႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေစာင့္ေတာ့ၾကည့္ေပးေနပါတယ္။
အေျခအေနေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
မင္းေက်ာ္ႏိုင္။ ။ လက္ရွိအေျခအေနကိုလည္း သိခ်င္ပါတယ္။
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။ စိတ္ခ်ပါ။ အေကာင္းႀကီးရွိေနပါေသးတယ္။
မင္းေက်ာ္ႏိုင္။ ။ေကာင္မေလးနာမည္က နတ္သမီးလား။ ေခ်ာလား..။ ေတြ႔ေရာ ေတြ႔ေနၿပီလား။
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။ေတြ႔ေတာ့ေတြ႔ေနပါၿပီ..။ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘဲ
(၃)ေယာက္ေတာင္ ျဖစ္ေနပါတယ္..။
မင္းေက်ာ္ႏိုင္။ ။ ဗ်ာ…။
မာလာ။ ။ ဆရာတို႔ေရ.. ေမွာ္ဆရာေလးက အဲ့လိုဆိုရင္..ႏိုင္ပါ့မလားရွင္..
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ မမာလာေရ..။
မီးမ်ားမီးႏိုင္..ေရမ်ားေရႏိုင္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေရးေပၚကား
ႀကိဳငွားထားပါတယ္။ ေမွာ္ဆရာေလးပဲဗ်ာ..။မပူပါနဲ႔ေနာ္။
မာလာ။ ။ ဆရာတို႔လည္း ၀ိုင္းကူပါဦးရွင္…ဆရာေမွာ္ အခ်စ္စစ္နဲ႔ေတြ႔ပါေစ
လို႔ဆုေတာင္းေပး ပါတယ္။ ေနာက္အပတ္မွေတြ႔ပါေတာ့မယ္။ ေက်းဇူးပါရွင္.။
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။ ဟုတ္ကဲ့ပါ။
သူဇာေအာင္။ ။ ဆရာေမွာ္..ေနာက္အပတ္က်ရင္ေကာ လာႏိုင္ပါ့မလား..အကိုတို႔။
ကိုကိုေမွာ္ဆရာ။ ။လာႏိုင္ပါတယ္..စိတ္ခ်ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဲ့ဒါေတာ့
လုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေန႔ေတာ့ ဆရာေမွာ္တက္မလာႏိုင္လို႔ ေမးတဲ့သူေတာင္ သိပ္မရွိေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ႀကိဳးစားေျဖေပး
ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ ပရိသတ္ကေတာ့ ေက်နပ္ပံုမရပါ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မင္းကို က
က်န္ေသာသူႏွစ္ေယာက္ကို..
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ သူ႔ ပရိသတ္က သူမွသူပဲျဖစ္ေနတာ.."
"မတက္ႏိုင္ဘူးကြာ..ထားလိုက္ေတာ့..။ Program ပ်က္မသြားရင္ ၿပီးတာပဲ။"
"ေအးေလ..ေမွာ္၀င္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ဒီေလာက္ ပရိသတ္အင္အားက သူ႔ဘက္မွာ
ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး။"
"ထားလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္စြာ..ထားလိုက္ေတာ့။ ငါတို႔ဘယ္လိုကူၾကမလဲ…ျပည့္စံုကို.."
သက္ျပင္းကိုယ္စီခ်လိုက္ၾကပါသည္။ ၿပီးမွ…
"မတက္ႏိုင္ဘူး"
"တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္"
ေနာက္အပတ္မွ ဆက္ဖတ္ပါရန္..
ကိုကိုေမွာ္ဆရာေလး (ခ) နန္းညြန္႔ဦး
No comments:
Post a Comment